Sınavlara hep yalnız gittim, kapıda bekleyenim hiç olmadı. İlk öğretmen olduğumda bir çanta ile baba evinden ayrıldım. Hata yaptığımda telafi edecek, beni kurtaracak kimse yoktu. Bu yüzden sorunlarımla hep kendim baş etmek zorunda kaldım. Çocuklarınızı sorumluluk vermeden büyütüyorsunuz. Helikopter aile davranışı sergileyerek kanatlarını kırıyorsunuz. Gelecekte uçamayacaklar.
Helikopter ebeveynlik, günümüzde sıkça karşılaşılan bir eğilim haline geldi. Çocuklarımızın hayatlarını sıkı sıkıya kontrol etme isteği, aslında onların gelişimine zarar verebilir. Ben de bu eğilimi kendi hayatımdan örneklerle anlayarak, çocuklarımıza daha sağlıklı bir büyüme ortamı sağlamak için önemli adımlar atmamız gerektiğine inanıyorum.
Kendi geçmişimden yola çıkarak söyleyebilirim ki, sorunlarla tek başımıza başa çıkmak, aslında bizi güçlendirir. Sınavlara yalnız gitmek, hatalarımızı kendi başımıza düzeltmek, başarılı olmak için kendi çabamızı sarf etmek, özgüvenimizi artırır. Ancak, çocuklarımızı sürekli koruyup kollayarak, her sorunda hemen müdahale ederek, onların kendi sorunlarını çözme yeteneklerini köreltebiliriz.
Çocuklarımıza sorumluluk vermek, onların bağımsızlığını desteklemek demektir. Onlara yaşlarına uygun görevler vermek, karar alma süreçlerine dahil etmek, hatalarını yapmalarına izin vermek, onların kendi başlarına ayakta durmalarını sağlar. Bu sayede, gelecekte karşılaşacakları zorluklarla başa çıkabilecekleri becerileri kazanırlar.
Helikopter ebeveynlik, çocuklarına sonsuz sevgiyle yaklaşmak isteyen ebeveynlerin yanlış anlamalarına yol açabilir. Ancak, asıl amaçları çocuklarının başarılı ve mutlu olmasıysa, onlara özgürlük ve sorumluluk vermek, onların kendi kanatlarını kullanarak uçmalarını sağlamak gerekir.
Unutmayalım ki, çocuklarımızın gerçek gücü, kendi yeteneklerini keşfetmelerine ve kendi hatalarından öğrenmelerine olanak tanıdığımızda ortaya çıkar. Onlara sadece kanatlarını değil, aynı zamanda uçmayı da öğretmek biz ebeveynlerin en önemli görevidir.
Aydın Mertayak
